Ερμιόνιον: ένα ιστορικό κτίριο της Κοζάνης

Το  ξενοδοχείο «ΕΡΜΙΟΝΙΟΝ» είναι ένα από τα πιο όμορφα διασωθέντα παλιά κτίρια της πόλης της Κοζάνης. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό οικοδόμημα εκλεκτικιστικής αρχιτεκτονικής του Μεσοπολέμου που κτίστηκε το 1931 – 32, μετά από μελέτη του μηχανικού Μαξ Ρούμπενς, με σκοπό την ξενοδοχειακή χρήση, την οποία διατηρεί μέχρι σήμερα. Βρίσκεται στην κεντρική ιστορική πλατεία Νίκης της Κοζάνης μαζί με το Ωρολόι, την εκκλησία του Αγ. Νικολάου και το κτίριο του Δημαρχείου, τα οποία επίσης συμπεριλαμβάνονται στα ιστορικά κτίρια της πόλης...

Μια παλιά φωτογραφία με όψη της κεντρικής πλατείας της Κοζάνης: Aριστερά το Δημαρχείο και στο βάθος διακρίνεται το "Ερμιόνιον". Για τη φωτογραφία και την ιστορία του κτιρίου "Ερμιόνιον", βλ. http://karavaki69.blogspot.com/2010/01/blog-post_15.html

Μια σύγχρονη ποιητική-καλλιτεχνική φωτογραφίου του ξενοδοχείου "Ερμιόνιον" που βρήκα στην ιστοσελίδα της Φωτογραφικής Λέσχης Κοζάνης.  Το κτίριο υπήρξε  μάρτυρας όλων των σημαντικών γεγονότων και σκηνών που συνέβησαν στην πλατεία της πόλης. Εδώ, όπως μας πληροφορεί ο Κοζανίτης ερευνητής και συγγραφέας Γιώργος Παφίλης, διέμεινε και ο βασιλιάς της Αλβανίας Αχμέτ Ζιώγου τον Μάιο του 1939, όταν μετά την εισβολή των Ιταλών στην Αλβανία,πήρε το δρόμο της εξορίας, έχοντας μαζί του θησαυροφυλάκιο της χώρας του.

O Αχμέτ Ζιώγου (1895 – 1961), βασιλιάς της Αλβανίας από το 1928 έως το 1939. Ύστερα από την εισβολή των Ιταλών φασιστών στη χώρα του αυτοεξορίστηκε σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, έχοντας, όπως λέγεται, οικειοποιηθεί το θησαυροφυλάκιο του λαού του. Πέθανε στο Παρίσι. Στο δρόμο για την εξορία πέρασε και από την Κοζάνη...
Βλ. 
http://en.wikipedia.org/wiki/Zog_of_Albania
http://www.photo-estiasi.gr/
http://www.ermionio.com/index.php?option=com_content&view=article&id=1&Itemid=200002
http://karavaki69.blogspot.com/2010/01/blog-post_15.html (για την ιστορία του "Ερμιόνιον")

Ένα παραμύθι της ομάδας

Νεραϊδοστοιχειά": ένα παραμύθι της ομάδας μας

"...Ζευγάρι φτωχών γεωργών που δεν έχει παιδιά βρίσκουν στο δρόμο ένα κοριτσάκι...Το παίρνουν μαζί τους...το φροντίζουν...Αυτό δε μιλάει καθόλου. Έχει κατακόκκινα μακριά μαλλιά...το βαφτίζουν "Κοκκινομαλλούσα"...

...Ένα βράδυ ακούγεται μια φωνή:

    -Κοκκινομαλλούσα!

    -Άκου, μάνα, που λαλεί, λέει η μικρή...και φεύγει από το τζάκι του σπιτιού..."

Ένα παραμύθι που θυμήθηκε μια συνάδελφος...της το έλεγε η μητέρα της, όταν ήταν μικρή...

Πίνακες του Γάλλου ζωγράφου W.A.Bouguereau (1825-1905)

Για τους πίνακες, βλ. http://www.bouguereau.org/