Ερμιόνιον: ένα ιστορικό κτίριο της Κοζάνης

Το  ξενοδοχείο «ΕΡΜΙΟΝΙΟΝ» είναι ένα από τα πιο όμορφα διασωθέντα παλιά κτίρια της πόλης της Κοζάνης. Πρόκειται για ένα χαρακτηριστικό οικοδόμημα εκλεκτικιστικής αρχιτεκτονικής του Μεσοπολέμου που κτίστηκε το 1931 – 32, μετά από μελέτη του μηχανικού Μαξ Ρούμπενς, με σκοπό την ξενοδοχειακή χρήση, την οποία διατηρεί μέχρι σήμερα. Βρίσκεται στην κεντρική ιστορική πλατεία Νίκης της Κοζάνης μαζί με το Ωρολόι, την εκκλησία του Αγ. Νικολάου και το κτίριο του Δημαρχείου, τα οποία επίσης συμπεριλαμβάνονται στα ιστορικά κτίρια της πόλης...

Μια παλιά φωτογραφία με όψη της κεντρικής πλατείας της Κοζάνης: Aριστερά το Δημαρχείο και στο βάθος διακρίνεται το "Ερμιόνιον". Για τη φωτογραφία και την ιστορία του κτιρίου "Ερμιόνιον", βλ. http://karavaki69.blogspot.com/2010/01/blog-post_15.html

Μια σύγχρονη ποιητική-καλλιτεχνική φωτογραφίου του ξενοδοχείου "Ερμιόνιον" που βρήκα στην ιστοσελίδα της Φωτογραφικής Λέσχης Κοζάνης.  Το κτίριο υπήρξε  μάρτυρας όλων των σημαντικών γεγονότων και σκηνών που συνέβησαν στην πλατεία της πόλης. Εδώ, όπως μας πληροφορεί ο Κοζανίτης ερευνητής και συγγραφέας Γιώργος Παφίλης, διέμεινε και ο βασιλιάς της Αλβανίας Αχμέτ Ζιώγου τον Μάιο του 1939, όταν μετά την εισβολή των Ιταλών στην Αλβανία,πήρε το δρόμο της εξορίας, έχοντας μαζί του θησαυροφυλάκιο της χώρας του.

O Αχμέτ Ζιώγου (1895 – 1961), βασιλιάς της Αλβανίας από το 1928 έως το 1939. Ύστερα από την εισβολή των Ιταλών φασιστών στη χώρα του αυτοεξορίστηκε σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες, έχοντας, όπως λέγεται, οικειοποιηθεί το θησαυροφυλάκιο του λαού του. Πέθανε στο Παρίσι. Στο δρόμο για την εξορία πέρασε και από την Κοζάνη...
Βλ. 
http://en.wikipedia.org/wiki/Zog_of_Albania
http://www.photo-estiasi.gr/
http://www.ermionio.com/index.php?option=com_content&view=article&id=1&Itemid=200002
http://karavaki69.blogspot.com/2010/01/blog-post_15.html (για την ιστορία του "Ερμιόνιον")

Ένα παραμύθι της ομάδας

Νεραϊδοστοιχειά": ένα παραμύθι της ομάδας μας

"...Ζευγάρι φτωχών γεωργών που δεν έχει παιδιά βρίσκουν στο δρόμο ένα κοριτσάκι...Το παίρνουν μαζί τους...το φροντίζουν...Αυτό δε μιλάει καθόλου. Έχει κατακόκκινα μακριά μαλλιά...το βαφτίζουν "Κοκκινομαλλούσα"...

...Ένα βράδυ ακούγεται μια φωνή:

    -Κοκκινομαλλούσα!

    -Άκου, μάνα, που λαλεί, λέει η μικρή...και φεύγει από το τζάκι του σπιτιού..."

Ένα παραμύθι που θυμήθηκε μια συνάδελφος...της το έλεγε η μητέρα της, όταν ήταν μικρή...

Πίνακες του Γάλλου ζωγράφου W.A.Bouguereau (1825-1905)

Για τους πίνακες, βλ. http://www.bouguereau.org/

Αγαπημένα παραμύθια

 Tα παραμύθια που θυμηθήκαμε!

     Με αφορμή το όνομα του παραμυθιού "Η Αρήτη της Ροδιάς", τα μέλη της ομάδας θυμήθηκαν και μοιράστηκαν την ανάμνηση από αγαπημένα παραμύθια της παιδικής τους ηλικίας...Έτσι, μ' αυτόν τον τρόπο διαμορφώσαμε τη δεύτερη ημέρα της επιμόρφωσης θετικό κλίμα στην ομάδα και προχωρήσαμε στην παρουσίαση των δύο σχεδίων διδασκαλίας και στον αναστοχασμό για αυτά.

James Jebusa Shannon, Jungle tales (1895). Metropolitan Museum of Art, N.York.

Τα παραμύθια από την παιδική ηλικία που τα μέλη της ομάδας θυμήθηκαν είναι:

O παπουτσωμένος γάτος
"Νεραϊδοστοιχειά" (παραδοσιακό παραμύθι από τη μαμά)
"Ο Κλιτσινικόλας" (βλάχικο παραμύθι της γιαγιάς)
Η Χιονάτη και οι Επτά νάνοι
Η Κοκκινοσκουφίτσα
Ο λύκος και τα επτά κατσικάκια
Χάνσελ και Γκρέτελ
Η Τοσοδούλα
Ο Τζακ και η Φασολιά
Ένα παιχνίδι με αινίγματα
Αυτοσχέδια παραμύθια της γιαγιάς
Η μικρή γοργόνα
Τα τρία γουρουνάκια
Η συκιά
Η μαγεμένη βασιλοπούλα και ο βάτραχος
Η ωραία κοιμωμένη
Ιστορίες του παππού για τον πόλεμο, την ξενιτειά και αινίγματα

James Jebusa Shannon, Mother and child (1900-1910). Smithsonian Art Gallery.

Για το έργο του Αμερικανού ζωγράφου Sir James Jebusa Shannon (1862-1923), βλ. http://www.jssgallery.org/other_artists/James_Jebusa_Shannon/James_Jebusa_Shannon.html
και http://www.artcyclopedia.com/artists/shannon_sir_james_jebusa.html

Οδυσσέα Ελύτη, Η τρελλή Ροδιά

Οδ. Ελύτη, Η τρελλή ροδιά

Σ' αυτές τις κάτασπρες αυλές όπου φυσά ο νοτιάς 

σφυρίζοντας σε θολωτές καμάρες, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά 

που σκιρτάει στο φως σκορπίζοντας το καρποφόρο γέλιο της 

με ανέμου πείσματα και ψιθυρίσματα, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά 

που σπαρταράει με φυλλωσιές νιογέννητες τον όρθρο 

ανοίγοντας όλα τα χρώματα ψηλά με ρίγος θριάμβου; 

Oταν στους κάμπους που ξυπνούν τα ολόγυμνα κορίτσια 

θερίζουνε με τα ξανθά τους χέρια τα τριφύλλια 

γυρίζοντας τα πέρατα των ύπνων τους, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά 

που βάζει ανύποπτη μες τα χλωρά πανέρια τους τα φώτα 

που ξεχειλίζει από κελαηδισμούς τα ονοματά τους - πέστε μου 

είναι η τρελή ροδιά που μάχεται τη συνεφιά του κόσμου; 

Στη μέρα που απ' τη ζήλεια της στολίζεται μ' εφτά λογιώ φτερά 

ζώνοντας τον αιώνιο ήλιο με χιλιάδες πρίσματα 

εκτυφλωτικά, πέστε μου, είναι η τρελή ροδιά 

που αρπάει μια χαίτη μ' εκατό βιτσιές στο τρέξιμο της 

ποτέ θλιμένη και ποτέ γκρινιάρα - πέστε μου, είναι η τρελή ροδιά 

που ξεφωνίζει την καινούργια ελπίδα που ανατέλλει; 

Πέστε μου είναι η τρελή ροδιά που χαιρετάει τα μάκρη 

τινάζοντας ένα μαντήλι φύλλα από δροσερή φωτιά, 

μια θάλασσα ετοιμόγεννη με χίλια δυο καράβια, 

με κύματα που χίλιες δυο φορές κινάν και πάνε 

σ' αμύριστες ακρογιαλιές - πέστε μου, είναι η τρελή ροδιά 

που τρίζει τάρμενα ψηλά στο διάφανο αιθέρα; 

Πανύψηλα με το γλαυκό τσαμπί που ανάβει κι' εορτάζει 

αγέρωχο, γεμάτο κίνδυνο, πέστε μου είναι η τρελή ροδιά 

που σπάει με φως καταμεσίς του κόσμου τις κακοκαιριές του δαίμονα 

που πέρα ως πέρα την κροκάτη απλώνει τραχηλιά της μέρας 

την πολυκεντημένη από σπαρτά τραγούδια - πέστε μου είναι η τρελή ροδιά 

που βιαστικά ξεθηλυκώνει τα μεταξωτά της μέρας; 

Σε μεσοφούστανα πρωταπριλιάς και σε τζιτζίκια δεκαπενταυγούστου, 

πέστε μου, αυτή που παίζει, αυτή που οργίζεται, αυτή που ξελογιάζει, 

τινάζοντας απ' τη φοβέρα τα κακά μαύρα σκοτάδια της, 

ξεχύνοντας στους κόρφους του ήλιου τα μεθυστικά πουλιά, 

πέστε μου, αυτή που ανοίγει τα φτερά στο στήθος των πραγμάτων, 

στο στήθος των βαθιών ονείρων μας, είναι η τρελή ροδιά;

Το ποίημα του Οδυσσέα Ελύτη, Η τρελλή ροδιά ανθολογείται στο βιβλίο Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Β Λυκείου.


Aκούστε το ποίημα μελοποιημένο από τους Χειμερινούς Κολυμβητές

Ποίηση και φαντασία στην εκπαίδευση!

Μόνο με αίσθημα μπορείς να διδάξεις.

Αν καθήσεις στην έδρα

Η ποίηση θα φύγει από το παράθυρο

Κ. Μόντης

Άνθη ροδιάς

από την Αρήτη της Ροδιάς

Διαβάστε τις σκέψεις του φιλολόγου Γρηγόρη Κοντού για τη λογοτεχνία,
βλ. http://bloggthinks.blogspot.com/

Η Αρήτη της Ροδιάς: μια ομάδα φιλολόγων της Κοζάνης

Η Αρήτη της Ροδιάς: o τίτλος ενός παιδικού παραμυθιού έγινε το όνομα της ομάδας μας.

Ποιοι είμαστε; 

όλοι φιλόλογοι του νομού Κοζάνης: Γεωργαντζή Μαρία, Μιχαηλίδου Μαρία, Ζορμπά Ματίνα, Σταμούλα Μαρία Μαργαρίτα (Μαρίτα), Χαντζή Στέλλα, Μυλωνάς Δημήτρης, Μητσιοπούλου Νίκη, Λακηνάνου Μαρία, Θάνου Δέσποινα, Βλάχος Δημήτρης, Βλαχάβα Εύα, Ποζουκίδου Χαρούλα, Κοντός Γρηγόρης, Καραγιαννίδου Ελένη, Καψούδα Όλγα, Σολακίδου Παναγιώτα (Πέττυ) και
η επιμορφώτριά τους  Άννα Αγγελοπούλου.

Πώς συναντηθήκαμε και γίναμε η Αρήτη της Ροδιάς

α) Μία ομάδα φιλολόγων με οργανική θέση στο νομό Κοζάνης υπέβαλαν αίτηση για να παρακολουθήσουν την πιλοτική φάση του Μείζονος Προγράμματος Επιμόρφωσης με την προσδοκία να μάθουν για το Νέο Σχολείο.

β) Κληρώθηκαν και αποτέλεσαν όλοι μαζί το 5ο τμήμα επιμορφούμενων του νομού Κοζάνης.

γ) Το 5ο τμήμα του Μείζονος Προγράμματος Επιμόρφωσης στο νομό Κοζάνης ανατέθηκε στην επιμορφώτρια Άννα Αγγελοπούλου.

δ) Στην κόρη μιας φιλολόγου είχαν χαρίσει για δώρο ένα παραμύθι με τον τίτλο η Αρήτη της Ροδιάς.

ε) Την πρώτη μέρα της Επιμόρφωσης, Τετάρτη 22 Ιουνίου, η επιμορφώτρια ζήτησε από τους επιμορφούμενους να χωριστούν σε ομάδες και να δώσουν στην ομάδα τους ένα όνομα. 

στ) Η φιλόλογος, στην κόρη της οποίας είχαν χαρίσει το παραμύθι με το όνομα Η Αρήτη της Ροδιάς, πρότεινε αυτό το όνομα για την ομάδα της. Τα άλλα μέλη της ομάδας δέχτηκαν...

ζ) Όταν η επιμορφώτρια ρώτησε τι σημαίνει αυτό το όνομα, "είναι το όνομα ενός παραμυθιού που χάρισαν στην κόρη μου, θα σας το φέρω αύριο να το δείτε" της απάντησε...

...και έτσι τυχαία και συμπτωματικά η ποίηση των παραμυθιών επισκέφτηκε το 5ο τμήμα του Μείζονος Προγράμματος στο νομό Κοζάνης...Γιατί τελικά η ποίηση μπορεί να μας επισκεφθεί τυχαία, εκεί που δεν το περιμένουμε...αρκεί να είμαστε "ανοιχτοί" να δεχθούμε την επίσκεψή της...

Από το παραμύθι της Κ. Δημητριάδου, Η Αρήτη της Ροδιάς

Η υπέροχη εικονογράφηση έγινε από τον Ν. Ανδρικόπουλο

Ποια ονόματα διάλεξαν οι ομάδες του τμήματος κατά τη διάρκεια του τριημέρου της επιμόρφωσης.

1η Μέρα (Τετάρτη 22-06-2011)

1η και 2η άσκηση ομάδας: "Μέθεξις", "Ιθάκη", "Η Αρήτη της Ροδιάς", "Παιδεύοντας την Άννα".

2η Μέρα (Πέμπτη 23-06-2011)

1ος και 2ος αναστοχασμός στα δύο σενάρια διδασκαλίας: "Οι αναστοχαστές", "Νόστος", "Αμφισβήτηση", "Το κεντρί".

3η Μέρα (Παρασκευή 24-06-2011)

3η άσκηση ομάδας-εφαρμογή και 4η άσκηση (κλείσιμο του τριημέρου): "Oι καρυοθραύστες", "Γραμματομαχίες", "Συνεργατική", "Το καλοκαιράκι".

Mary Cassat, Summertime

 (1894)